L-elezzjonijiet fil-Libja

1.    Bħal daż-żmien sena, ftit kienu dawk li kienu assolutament ċerti li t-tibdil li kien għaddej fil-pajjiż ġar tagħna kien ser iservi sabiex ikun hemm id-demokrazija.  Il-ġlied u l-atroċitajiet li kien hemm għaddejja fil-pajjiż mal-poplu kellhom, u għad għandhom, l-effetti negattivi tagħhom.  Familji nqasmu, diversi sabu ruħhom joqtlu lil xulxin, persuni tal-istess demm u nazzjonalità.  Il-bniedem issoltu malajr jinsa, salv dak li jkun għadda minn dawn is-sitwazzjonijiet.  Min ra bnedmin bħalu jmutu quddiemu, min sab membri tal-familja mejta jew ra daru u ġidu mkissra u mfarrka, ma tantx ser jinsa kif ġieb u laħaq.

2.    Meta spiċċa r-reġim tal-Kurunell Muammar Ghaddafi, ħadd ma seta, fl-aħħar tal-ġurnata jipprevedi fejn sejjer il-pajjiż.  It-tmiem ta’ dik id-dittatura ġieb miegħu vojt politiku u ta’ ordni pubbliku.  Meta jkun hemm dawn is-sitwazzjonijiet, ftit huma dawk il-pajjiżi li jerġgħu joħorġu lura lejn is-sewwa, u l-iktar, lejn id-demokrazija.  Sfortunatament, id-dinja fl-istorja tagħha hija mimlija b’eżempji fejn wara terġa’ tirrenja lura forma differenti ta’ dittatorjati jew konflitti oħra interni.

3.    Biss, fortunatament għall-Mediterran, għalina u fuq kollox għal dan il-pajjiż, l-affarijiet sejrin f’direzzjoni tajba.  Il-perjodu ta’ tranżizzjoni ma kienx faċli.  Biss, jidher mill-iktar evidenti li f’dak il-poplu hemm illum klassi politika tajba.  Hemm, għall-kuntrarju ta’ dak li oħrajn setgħu ħasbu, ġabra ta’ bnedmin li jgħarfu l-vantaġġi ta’ sistema politika fejn tirrenja l-vuċi tal-poplu, eżerċitata b’elezzjoni diretta.  Ma kienx hemm bżonn lezzjonijiet jew xi ġabra ta’ speċjalisti biex imexxuhom f’din it-triq. 

4.    Il-poplu Libjan m’għandux esperjenzi passati ta’ demokrazija ħajja, attiva u verament rappreżentattiva.  Anzi, għandu proprju l-kontra.  Għandu waħda morra għax il-kumitati tal-poplu tal-Ktieb l-Aħdar ma kienux parti minn dan il-proċess demokratiku.  Biss, illum ngħid li bl-istramberiji, taħwid u disprezzi li kien hemm qabel, il-poplu xorta kellu ġewwa fih elementi li jaqtgħu barra mill-ideat ta’ soċjetà Iżlamika tal-fattura ta’ Khomeini.  Ngħid dan għax id-dinja Iżlamika baqgħet għaddejja minn varjetà ta’ esperjenzi u opinjonijiet li biddlu u influwenzaw lil dawn in-nies.  Il-Ktieb l-Aħdar ma tistax taqbel miegħu, però kellu fih elementi ta’ influwenzi b’saħħithom tas-soċjaliżmu marxist u f’diversi punti lajċi, i.e. fis-sens kontra d-dominanza tar-reliġjon fuqhom.

5.    Kull min qara ftit jaf kemm id-dinja Musulmana sabet ruħha maqsuma bejn il-movimenti “lajċi” u demokratiċi u dawk li riedu jżommu x-Sharia.  Il-kunflitt u f’ħafna sens l-għarfien ta’ numru prominenti ta’ politiċi li jsostnu inadegwatezza fir-risposti li l-Koran kapaċi jagħti mhux kwantu għall-ħajja personali spiritwali u reliġjuża, imma għal struttura u viżjoni tal-Istat.  Dak li sar fit-Turkija ta’ Kemal Ataturk baqa’ eżempju ħaj ta’ kif Stat jista’ jibdel id-direzzjoni tiegħu lejn lajċiżmu, sekulariżmu u abbandun tal-pożizzjonijiet passati.  Kittieba u persuni bħal Fouad Zakarija jindikaw fuq dan il-biżgħat tiegħu li hemm inkapaċità li jiġi assikurat żvilupp futur awtentiku li jħares li jżomm soċjetajiet ta’ oriġini Musulmana fl-istess tradizzjonijiet, però li kapaċi jimxu ‘l quddiem.

6.    Id-diskussjoni interna fid-dinja Iżlamika fuq x’inhija l-politika li tista’ titħaddan f’soċjetà ta’ passat u oriġini koranika hija mill-iktar ħajja u interessanti.  Min isegwiha jaf li dak li llum qiegħed iseħħ fl-Eġittu u fil-Libja ġej minn dak li ġara qabel.  ‘L hekk magħrufa bħala “Muslim Brotherhood” f’dak li huwa suċċess jew insuċċess elettorali politiku tħares ukoll u għandha oriġini proprju hemm.  Ir-riżultat elettorali fil-Libja huwa fih innifsu suċċess u huwa spjegabbli fl-esperjenzi passati.  It-tama tiegħi hi li min ġie elett jirnexxilu jibni stat demokratiku ġdid li jwieġeb għar-realtà, mingħajr ma jitlef it-tradizzjonijiet passati.  Il-futur ser jurina u mhux ser ikun faċli xejn, però aħna nibqgħu impenjati biex nassistuhom jimxu ‘l quddiem.